eggia

Old Saxon

Etymology

From Proto-West Germanic *aggju.

Noun

eggia f

  1. edge, corner

Declension

eggia (feminine a-stem)
singular plural
nominative eggia eggia
accusative eggia eggia
genitive eggiō eggianō
dative eggiu eggium
instrumental

Descendants

  • Middle Low German: egge, egke, ecke
    • German Low German: Eck
    • Plautdietsch: Agj, Akj