eggjan
Old Norse
Etymology
From eggja (“to incite”) + -an.
Noun
eggjan f (genitive -ar, plural -ir)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | eggjan | eggjanin | eggjanir | eggjanirnar |
| accusative | eggjan | eggjanina | eggjanir | eggjanirnar |
| dative | eggjan | eggjaninni | eggjunum | eggjununum |
| genitive | eggjanar | eggjanarinnar | eggjana | eggjananna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “eggjan”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive