egyedüli
Hungarian
Etymology
egyedül (“alone”, adverb) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛɟɛdyli]
- Hyphenation: egye‧dü‧li
- Rhymes: -li
Adjective
egyedüli (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | egyedüli | egyedüliek |
| accusative | egyedülit | egyedülieket |
| dative | egyedülinek | egyedülieknek |
| instrumental | egyedülivel | egyedüliekkel |
| causal-final | egyedüliért | egyedüliekért |
| translative | egyedülivé | egyedüliekké |
| terminative | egyedüliig | egyedüliekig |
| essive-formal | egyedüliként | egyedüliekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | egyedüliben | egyedüliekben |
| superessive | egyedülin | egyedülieken |
| adessive | egyedülinél | egyedülieknél |
| illative | egyedülibe | egyedüliekbe |
| sublative | egyedülire | egyedüliekre |
| allative | egyedülihez | egyedüliekhez |
| elative | egyedüliből | egyedüliekből |
| delative | egyedüliről | egyedüliekről |
| ablative | egyedülitől | egyedüliektől |
| non-attributive possessive – singular |
egyedülié | egyedülieké |
| non-attributive possessive – plural |
egyedüliéi | egyedüliekéi |
Further reading
- egyedüli in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- egyedüli in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).