eiaculatus

Latin

Etymology

Perfect active participle of ēiaculor (hurl, shoot out).

Pronunciation

Participle

ēiaculātus (feminine ēiaculāta, neuter ēiaculātum); first/second-declension participle

  1. hurling, shooting out, having hurled out, shooted out

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēiaculātus ēiaculāta ēiaculātum ēiaculātī ēiaculātae ēiaculāta
genitive ēiaculātī ēiaculātae ēiaculātī ēiaculātōrum ēiaculātārum ēiaculātōrum
dative ēiaculātō ēiaculātae ēiaculātō ēiaculātīs
accusative ēiaculātum ēiaculātam ēiaculātum ēiaculātōs ēiaculātās ēiaculāta
ablative ēiaculātō ēiaculātā ēiaculātō ēiaculātīs
vocative ēiaculāte ēiaculāta ēiaculātum ēiaculātī ēiaculātae ēiaculāta

Descendants

  • English: ejaculate