einriði
Old Norse
Etymology
Noun
einriði m
- used of Thor; literally “one who rides alone”
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | einriði | einriðinn | einriðar | einriðarnir |
| accusative | einriða | einriðann | einriða | einriðana |
| dative | einriða | einriðanum | einriðum | einriðunum |
| genitive | einriða | einriðans | einriða | einriðanna |
Descendants
- Old Swedish: ainriþi