einstøing

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse einstǿðr.

Pronunciation

  • IPA(key): /²ɛɪːnˌstøːɪŋ/

Noun

einstøing m (definite singular einstøingen, indefinite plural einstøingar, definite plural einstøingane)

  1. a loner (someone who avoids company)

Further reading