eitil

Faroese

Etymology

From Old Norse eitill (“nodule”), from Proto-Germanic *aitǭ (“swelling”) (compare Old High German eiz (“abscess”), Dutch etter (“pus”), Saterland Frisian eitel (“fast, raging”), English oats), from Proto-Indo-European *h₁eid- (“to swell”) (compare Latin aemidus (“swollen, protuberant”), Old Church Slavonic ꙗдъ (jadŭ, “poison”), Ancient Greek οἰδέω (oidéō, “to swell”), Old Armenian այտնում (aytnum, “to swell”), այտ (ayt, “cheek”), Sanskrit इन्दु (índu, “water drop”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaiːjtɪl/
  • Rhymes: -aiːjtɪl

Noun

eitil m (genitive singular eitils, plural eitlar)

  1. (anatomy, immunology) lymph node

Declension

m21 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative eitil eitilin eitlar eitlarnir
accusative eitil eitilin eitlar eitlarnar
dative eitli eitlinum eitlum eitlunum
genitive eitils eitilsins eitla eitlanna

Derived terms

  • eitlabruni
  • eitlagørn
  • eitlasjúka
  • eitlaspik
  • eitlatroti
  • eitlaválgari
  • eitlutur

Irish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɛtʲɪlʲ/

Etymology 1

From Middle Irish etelaigid, etellaigidir (“to fly”), from etel, etell f (“flight”).

Verb

eitil (present analytic eitlíonn, future analytic eitleoidh, verbal noun eitilt, past participle eitilte)

  1. (intransitive) fly, flutter
  2. (intransitive, of flame) flicker
Conjugation
conjugation of eitil (second conjugation)
verbal noun eitilt
past participle eitilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present eitlím eitlíonn tú;
eitlír† 		eitlíonn sé, sí eitlímid;
eitlíonn muid 		eitlíonn sibh eitlíonn siad;
eitlíd† 		a eitlíonn; a eitlíos /
a n-eitlíonn* 		eitlítear
past d'eitil mé; d'eitlíos /
eitil mé‡; eitlíos‡ 		d'eitil tú; d'eitlís /
eitil tú‡; eitlís‡ 		d'eitil sé, sí /
eitil sé, sí‡ 		d'eitlíomar; d'eitil muid /
eitlíomar‡; eitil muid‡ 		d'eitil sibh; d'eitlíobhair /
eitil sibh‡; eitlíobhair‡ 		d'eitil siad; d'eitlíodar /
eitil siad‡; eitlíodar‡ 		a d'eitil /
ar eitil* 		eitlíodh;
heitlíodh†
past habitual d'eitlínn /
eitlínn‡; n-eitlínn‡‡ 		d'eitlíteá /
eitlíteá‡; n-eitlíteᇇ 		d'eitlíodh sé, sí /
eitlíodh sé, sí‡; n-eitlíodh sé, s퇇 		d'eitlímis; d'eitlíodh muid /
eitlímis‡; eitlíodh muid‡; n-eitlímis‡‡; n-eitlíodh muid‡‡ 		d'eitlíodh sibh /
eitlíodh sibh‡; n-eitlíodh sibh‡‡ 		d'eitlídís; d'eitlíodh siad /
eitlídís; eitlíodh siad‡; n-eitlídís‡‡; n-eitlíodh siad‡‡ 		a d'eitlíodh /
a n-eitlíodh* 		d'eitlítí /
eitlítí‡; n-eitlít퇇
future eitleoidh mé;
eitleod;
eitleochaidh mé† 		eitleoidh tú;
eitleoir†;
eitleochaidh tú† 		eitleoidh sé, sí;
eitleochaidh sé, sí† 		eitleoimid;
eitleoidh muid;
eitleochaimid†;
eitleochaidh muid† 		eitleoidh sibh;
eitleochaidh sibh† 		eitleoidh siad;
eitleoid†;
eitleochaidh siad† 		a eitleoidh; a eitleos; a eitleochaidh†; a eitleochas† /
a n-eitleoidh*; a n-eitleochaidh*† 		eitleofar; eitleochar†
conditional d'eitleoinn; d'eitleochainn† / eitleoinn‡; eitleochainn†‡; n-eitleoinn‡‡; n-eitleochainn†‡‡ d'eitleofá; d'eitleochthᆠ/ eitleofá‡; eitleochthᆇ; n-eitleofᇇ; n-eitleochthᆇ‡ d'eitleodh sé, sí; d'eitleochadh sé, s토/ eitleodh sé, sí‡; eitleochadh sé, s톇; n-eitleodh sé, s퇇; n-eitleochadh sé, s톇‡ d'eitleoimis; d'eitleodh muid; d'eitleochaimis†; d'eitleochadh muid† / eitleoimis‡; eitleodh muid‡; eitleochaimis†‡; eitleochadh muid†‡; n-eitleoimis‡‡; n-eitleodh muid‡‡; n-eitleochaimis†‡‡; n-eitleochadh muid†‡‡ d'eitleodh sibh; d'eitleochadh sibh† / eitleodh sibh‡; eitleochadh sibh†‡; n-eitleodh sibh‡‡; n-eitleochadh sibh†‡‡ d'eitleoidís; d'eitleodh siad; d'eitleochadh siad† / eitleoidís‡; eitleodh siad‡; eitleochadh siad†‡; n-eitleoidís‡‡; n-eitleodh siad‡‡; n-eitleochadh siad†‡‡ a d'eitleodh; a d'eitleochadh† /
a n-eitleodh*; a n-eitleochadh*† 		d'eitleofaí; d'eitleochtha토/ eitleofaí‡; eitleochtha톇; n-eitleofa퇇; n-eitleochtha톇‡
subjunctive
present go n-eitlí mé;
go n-eitlíod† 		go n-eitlí tú;
go n-eitlír† 		go n-eitlí sé, sí go n-eitlímid;
go n-eitlí muid 		go n-eitlí sibh go n-eitlí siad;
go n-eitlíd† 		— go n-eitlítear
past dá n-eitlínn dá n-eitlíteá dá n-eitlíodh sé, sí dá n-eitlímis;
dá n-eitlíodh muid 		dá n-eitlíodh sibh dá n-eitlídís;
dá n-eitlíodh siad 		— dá n-eitlítí
imperative
– eitlím eitil eitlíodh sé, sí eitlímis eitlígí;
eitlídh† 		eitlídís — eitlítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Derived terms

Etymology 2

Borrowed from English ethyl, from German Ethyl.

Noun

eitil f (genitive singular eitile)

  1. (chemistry) ethyl
Declension
Declension of eitil (second declension, no plural)
bare forms
singular
nominative eitil
vocative a eitil
genitive eitile
dative eitil
forms with the definite article
singular
nominative an eitil
genitive na heitile
dative leis an eitil
don eitil
Derived terms

Mutation

Mutated forms of eitil
radical eclipsis with h-prothesis with t-prothesis
eitil n-eitil heitil not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.