eksterminacja

Polish

Etymology

Borrowed from French extermination, from Middle French extermination, from Latin exterminātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɛk.stɛr.miˈna.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ek‧ster‧mi‧na‧cja

Noun

eksterminacja f

  1. extermination (act of exterminating)

Declension

Declension of eksterminacja
singular plural
nominative eksterminacja eksterminacje
genitive eksterminacji eksterminacji/eksterminacyj (archaic)
dative eksterminacji eksterminacjom
accusative eksterminację eksterminacje
instrumental eksterminacją eksterminacjami
locative eksterminacji eksterminacjach
vocative eksterminacjo eksterminacje

Derived terms

adjective
  • eksterminacyjny
verb
noun
  • eksterminator

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.