elaqueatio
Latin
Etymology
ēlaqueō (stem with thematic vowel: ēlaqueā-) + -tiō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [eː.ɫa.kʷeˈaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.la.kʷeˈat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
ēlaqueātiō f (genitive ēlaqueātiōnis); third declension
- (New Latin, rare) extrication from snares, disentanglement, unfettering
- 1662, Johannes Conradus Dannhawer, Liber Conſcientiæ Apertus, ſive Theologiæ Conſcientiariæ, volume I, pars prima hiatrica, sectio secunda pathologica, articulus iii: “Conſcientiæ laqueus”, § 11, page 159:
- Obligat conſcientia laqueata ad ſui elaqueationem 1. Timoth. 2, 26.
- (please add an English translation of this quotation)
- 2000, Archives d’Histoire de l’Art, Umetnostno zgodovinsko društvo, volume XXXVI, page 185:
- De elaqueatione pullorum
- (please add an English translation of this quotation)
- ibidem:
- De elaqueatione equorum
- (please add an English translation of this quotation)
- 1662, Johannes Conradus Dannhawer, Liber Conſcientiæ Apertus, ſive Theologiæ Conſcientiariæ, volume I, pars prima hiatrica, sectio secunda pathologica, articulus iii: “Conſcientiæ laqueus”, § 11, page 159:
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ēlaqueātiō | ēlaqueātiōnēs |
| genitive | ēlaqueātiōnis | ēlaqueātiōnum |
| dative | ēlaqueātiōnī | ēlaqueātiōnibus |
| accusative | ēlaqueātiōnem | ēlaqueātiōnēs |
| ablative | ēlaqueātiōne | ēlaqueātiōnibus |
| vocative | ēlaqueātiō | ēlaqueātiōnēs |