elementarius
Latin
Etymology
From elementum (“rudiment, principle”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛ.ɫɛ.mɛnˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.le.men̪ˈt̪aː.ri.us]
Adjective
elementārius (feminine elementāria, neuter elementārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | elementārius | elementāria | elementārium | elementāriī | elementāriae | elementāria | |
| genitive | elementāriī | elementāriae | elementāriī | elementāriōrum | elementāriārum | elementāriōrum | |
| dative | elementāriō | elementāriae | elementāriō | elementāriīs | |||
| accusative | elementārium | elementāriam | elementārium | elementāriōs | elementāriās | elementāria | |
| ablative | elementāriō | elementāriā | elementāriō | elementāriīs | |||
| vocative | elementārie | elementāria | elementārium | elementāriī | elementāriae | elementāria | |
Related terms
References
- “elementarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- elementarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.