elocvență
Romanian
Etymology
Borrowed from French éloquence.
Pronunciation
- IPA(key): /elokˈvent͡sə/
Noun
elocvență f (uncountable)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | elocvență | elocvența | elocvențe | elocvențele | |
| genitive-dative | elocvențe | elocvenței | elocvențe | elocvențelor | |
| vocative | elocvență, elocvențo | elocvențelor | |||