elvonulta
Hungarian
Etymology
elvonul (“to withdraw, retire, blow over, transit, pass”) + -ta (noun-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛlvonultɒ]
- Hyphenation: el‧vo‧nul‧ta
- Rhymes: -tɒ
Noun
elvonulta (uncountable)
- (literary) verbal noun of elvonul, his/her/its withdrawal or passing
- Synonym: elvonulása
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | elvonulta | — |
| accusative | elvonultát | — |
| dative | elvonultának | — |
| instrumental | elvonultával | — |
| causal-final | elvonultáért | — |
| translative | elvonultává | — |
| terminative | elvonultáig | — |
| essive-formal | elvonultaként | — |
| essive-modal | elvonultául | — |
| inessive | elvonultában | — |
| superessive | elvonultán | — |
| adessive | elvonultánál | — |
| illative | elvonultába | — |
| sublative | elvonultára | — |
| allative | elvonultához | — |
| elative | elvonultából | — |
| delative | elvonultáról | — |
| ablative | elvonultától | — |
| non-attributive possessive – singular |
elvonultáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
elvonultáéi | — |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | elvonultom | — |
| 2nd person sing. | elvonultod | — |
| 3rd person sing. | elvonulta | — |
| 1st person plural | elvonultunk | — |
| 2nd person plural | elvonultotok | — |
| 3rd person plural | elvonultuk | — |