emancipator

English

Etymology

From Late Latin ēmancipātor, from Latin ēmancipō (to emancipate). By surface analysis, emancipate +‎ -or.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɪˈmænsɪpeɪtɚ/
  • Audio (US):(file)

Noun

emancipator (plural emancipators)

  1. A person who emancipates.
    US President Abraham Lincoln was called the Great Emancipator after issuing the Emancipation Proclamation in 1863.

Derived terms

Further reading

Anagrams

Latin

Verb

ēmancipātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of ēmancipō

References

Romanian

Etymology

From emancipa +‎ -tor.

Adjective

emancipator m or n (feminine singular emancipatoare, masculine plural emancipatori, feminine and neuter plural emancipatoare)

  1. emancipatory

Declension

Declension of emancipator
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite emancipator emancipatoare emancipatori emancipatoare
definite emancipatorul emancipatoarea emancipatorii emancipatoarele
genitive-
dative
indefinite emancipator emancipatoare emancipatori emancipatoare
definite emancipatorului emancipatoarei emancipatorilor emancipatoarelor