emelkedett
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛmɛlkɛdɛtː]
- Hyphenation: emel‧ke‧dett
- Rhymes: -ɛtː
Verb
emelkedett
- third-person singular indicative past indefinite of emelkedik
Participle
emelkedett
- past participle of emelkedik
Adjective
emelkedett (comparative emelkedettebb, superlative legemelkedettebb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | emelkedett | emelkedettek |
| accusative | emelkedettet | emelkedetteket |
| dative | emelkedettnek | emelkedetteknek |
| instrumental | emelkedettel | emelkedettekkel |
| causal-final | emelkedettért | emelkedettekért |
| translative | emelkedetté | emelkedettekké |
| terminative | emelkedettig | emelkedettekig |
| essive-formal | emelkedettként | emelkedettekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | emelkedettben | emelkedettekben |
| superessive | emelkedetten | emelkedetteken |
| adessive | emelkedettnél | emelkedetteknél |
| illative | emelkedettbe | emelkedettekbe |
| sublative | emelkedettre | emelkedettekre |
| allative | emelkedetthez | emelkedettekhez |
| elative | emelkedettből | emelkedettekből |
| delative | emelkedettről | emelkedettekről |
| ablative | emelkedettől | emelkedettektől |
| non-attributive possessive – singular |
emelkedetté | emelkedetteké |
| non-attributive possessive – plural |
emelkedettéi | emelkedettekéi |
Further reading
- emelkedett in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- emelkedett in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).