emendandus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēmendō.
Participle
ēmendandus (feminine ēmendanda, neuter ēmendandum); first/second-declension participle
- which is to be corrected
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēmendandus | ēmendanda | ēmendandum | ēmendandī | ēmendandae | ēmendanda | |
| genitive | ēmendandī | ēmendandae | ēmendandī | ēmendandōrum | ēmendandārum | ēmendandōrum | |
| dative | ēmendandō | ēmendandae | ēmendandō | ēmendandīs | |||
| accusative | ēmendandum | ēmendandam | ēmendandum | ēmendandōs | ēmendandās | ēmendanda | |
| ablative | ēmendandō | ēmendandā | ēmendandō | ēmendandīs | |||
| vocative | ēmendande | ēmendanda | ēmendandum | ēmendandī | ēmendandae | ēmendanda | |