eminență
Romanian
Etymology
Borrowed from French éminence.
Noun
eminență f (plural eminențe)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | eminență | eminența | eminențe | eminențele | |
| genitive-dative | eminențe | eminenței | eminențe | eminențelor | |
| vocative | eminență, eminențo | eminențelor | |||