emittendus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēmittō.
Participle
ēmittendus (feminine ēmittenda, neuter ēmittendum); first/second-declension participle
- which is to be emitted
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēmittendus | ēmittenda | ēmittendum | ēmittendī | ēmittendae | ēmittenda | |
| genitive | ēmittendī | ēmittendae | ēmittendī | ēmittendōrum | ēmittendārum | ēmittendōrum | |
| dative | ēmittendō | ēmittendae | ēmittendō | ēmittendīs | |||
| accusative | ēmittendum | ēmittendam | ēmittendum | ēmittendōs | ēmittendās | ēmittenda | |
| ablative | ēmittendō | ēmittendā | ēmittendō | ēmittendīs | |||
| vocative | ēmittende | ēmittenda | ēmittendum | ēmittendī | ēmittendae | ēmittenda | |