empiriker
Swedish
Etymology
Derived from Ancient Greek ἐμπειρικός (empeirikós). First attested in 1748.
Noun
empiriker c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | empiriker | empirikers |
| definite | empirikern | empirikerns | |
| plural | indefinite | empiriker | empirikers |
| definite | empirikerna | empirikernas |