emptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of emō.

Participle

ēmptus (feminine ēmpta, neuter ēmptum); first/second-declension participle

  1. bought, purchased
  2. acquired, procured

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēmptus ēmpta ēmptum ēmptī ēmptae ēmpta
genitive ēmptī ēmptae ēmptī ēmptōrum ēmptārum ēmptōrum
dative ēmptō ēmptae ēmptō ēmptīs
accusative ēmptum ēmptam ēmptum ēmptōs ēmptās ēmpta
ablative ēmptō ēmptā ēmptō ēmptīs
vocative ēmpte ēmpta ēmptum ēmptī ēmptae ēmpta

Derived terms

References

  • emptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • emptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • emptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.