emrivaki
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish امر واقع (emr-i vakı).
Noun
emrivaki (definite accusative emrivakiyi, plural emrivakiler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | emrivaki | emrivakiler |
| definite accusative | emrivakiyi | emrivakileri |
| dative | emrivakiye | emrivakilere |
| locative | emrivakide | emrivakilerde |
| ablative | emrivakiden | emrivakilerden |
| genitive | emrivakinin | emrivakilerin |