emunctorium

Latin

Etymology

ēmūnctus +‎ -tōrium.

Pronunciation

Noun

ēmūnctōrium n (genitive ēmūnctōriī or ēmūnctōrī); second declension

  1. (pair of) snuffers

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative ēmūnctōrium ēmūnctōria
genitive ēmūnctōriī
ēmūnctōrī1
ēmūnctōriōrum
dative ēmūnctōriō ēmūnctōriīs
accusative ēmūnctōrium ēmūnctōria
ablative ēmūnctōriō ēmūnctōriīs
vocative ēmūnctōrium ēmūnctōria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References