emutans

Latin

Etymology

Present participle of ēmūtō

Participle

ēmūtāns (genitive ēmūtantis); third-declension one-termination participle

  1. transforming

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative ēmūtāns ēmūtantēs ēmūtantia
genitive ēmūtantis ēmūtantium
dative ēmūtantī ēmūtantibus
accusative ēmūtantem ēmūtāns ēmūtantēs
ēmūtantīs
ēmūtantia
ablative ēmūtante
ēmūtantī1
ēmūtantibus
vocative ēmūtāns ēmūtantēs ēmūtantia

1When used purely as an adjective.