endebyrd
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *andībruʀdī (“order, row”, literally “end-point”). Cognate with Old High German entibrurtī (“order, line, rank”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈen.de.byrd/, [ˈen.de.byrˠd]
Noun
endebyrd f or n
- an arrangement, order
Declension
- Feminine
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | endebyrd | endebyrda, endebyrde |
| accusative | endebyrde | endebyrda, endebyrde |
| genitive | endebyrde | endebyrda |
| dative | endebyrde | endebyrdum |
- Neuter
Strong ja-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | endebyrde | endebyrdu |
| accusative | endebyrde | endebyrdu |
| genitive | endebyrdes | endebyrda |
| dative | endebyrde | endebyrdum |
Derived terms
- endebyrdan
- endebyrdlīċ
- endebyrdnes