eneagon
Romanian
Etymology
Borrowed from French ennéagone.
Noun
eneagon n (plural eneagoane)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | eneagon | eneagonul | eneagoane | eneagoanele | |
| genitive-dative | eneagon | eneagonului | eneagoane | eneagoanelor | |
| vocative | eneagonule | eneagoanelor | |||