enkelrikta
Swedish
Etymology
Compound of enkel (“single (as opposed to double, triple, etc.)”) + rikta (“direct”), attested since 1950.
Verb
enkelrikta (present enkelriktar, preterite enkelriktade, supine enkelriktat, imperative enkelrikta)
- to make one-way
- De enkelriktar vägen
- They are making the road one-way
- (literally, “They one-way the road”)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | enkelrikta | enkelriktas | ||
| supine | enkelriktat | enkelriktats | ||
| imperative | enkelrikta | — | ||
| imper. plural1 | enkelrikten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | enkelriktar | enkelriktade | enkelriktas | enkelriktades |
| ind. plural1 | enkelrikta | enkelriktade | enkelriktas | enkelriktades |
| subjunctive2 | enkelrikte | enkelriktade | enkelriktes | enkelriktades |
| present participle | enkelriktande | |||
| past participle | enkelriktad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
- enkelriktad (“one-way”)