entonasyon
Turkish
Etymology
From French intonation, from Latin intonātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /ɛn.tɔ.nas.jɔn/
Noun
entonasyon (definite accusative entonasyonu, plural entonasyonlar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | entonasyon | entonasyonlar |
| definite accusative | entonasyonu | entonasyonları |
| dative | entonasyona | entonasyonlara |
| locative | entonasyonda | entonasyonlarda |
| ablative | entonasyondan | entonasyonlardan |
| genitive | entonasyonun | entonasyonların |