epulatus
Latin
Etymology
Perfect participle of epulor
Participle
epulātus (feminine epulāta, neuter epulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | epulātus | epulāta | epulātum | epulātī | epulātae | epulāta | |
| genitive | epulātī | epulātae | epulātī | epulātōrum | epulātārum | epulātōrum | |
| dative | epulātō | epulātae | epulātō | epulātīs | |||
| accusative | epulātum | epulātam | epulātum | epulātōs | epulātās | epulāta | |
| ablative | epulātō | epulātā | epulātō | epulātīs | |||
| vocative | epulāte | epulāta | epulātum | epulātī | epulātae | epulāta | |