equestris
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɛˈkʷɛs.trɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [eˈkʷɛs.t̪ris]
Etymology 1
Collateral form of equester.
Adjective
equestris (neuter equestre); third-declension two-termination adjective
- alternative form of equester
- Ōrdō Equestris Sānctī Sepulcrī Hierosolymītānī ― The Equestrian Order of the Holy Sepulchre of Jerusalem
- circa 20 BC, Titus Livius Patavinus (author), Wilhelm Weissenborn (editor), Ab Urbe Condita Libri (2nd ed., 1884), volume II (books xxi–xxx), book xxvii, chapter 1, §§ 10–11 (page 356):
- neque ea spes vana fuit; nam cum comminus acie et peditum certamine multi cecidissent Romanorum, starent tamen ordines signaque, equestris tumultus a tergo, simul a castris clamor hostilis auditus sextam ante legionem, quae in secunda acie posita prior ab Numidis turbata est, quintam deinde atque eos, qui ad prima signa erant, avertit.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | equestris | equestre | equestrēs | equestria | |
| genitive | equestris | equestrium | |||
| dative | equestrī | equestribus | |||
| accusative | equestrem | equestre | equestrēs equestrīs |
equestria | |
| ablative | equestrī | equestribus | |||
| vocative | equestris | equestre | equestrēs | equestria | |
Etymology 2
Regularly declined forms of equester.
Adjective
equestris
- inflection of equester:
- nominative/vocative feminine singular
- genitive masculine/feminine/neuter singular