| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
eräytyneensä
|
eräytyneensä
|
| accusative
|
nom.
|
eräytyneensä
|
eräytyneensä
|
| gen.
|
eräytyneensä
|
| genitive
|
eräytyneensä
|
eräytyneidensä eräytyneittensä
|
| partitive
|
eräytynyttään eräytynyttänsä
|
eräytyneitään eräytyneitänsä
|
| inessive
|
eräytyneessään eräytyneessänsä
|
eräytyneissään eräytyneissänsä
|
| elative
|
eräytyneestään eräytyneestänsä
|
eräytyneistään eräytyneistänsä
|
| illative
|
eräytyneeseensä
|
eräytyneisiinsä eräytyneihinsä
|
| adessive
|
eräytyneellään eräytyneellänsä
|
eräytyneillään eräytyneillänsä
|
| ablative
|
eräytyneeltään eräytyneeltänsä
|
eräytyneiltään eräytyneiltänsä
|
| allative
|
eräytyneelleen eräytyneellensä
|
eräytyneilleen eräytyneillensä
|
| essive
|
eräytyneenään eräytyneenänsä
|
eräytyneinään eräytyneinänsä
|
| translative
|
eräytyneekseen eräytyneeksensä
|
eräytyneikseen eräytyneiksensä
|
| abessive
|
eräytyneettään eräytyneettänsä
|
eräytyneittään eräytyneittänsä
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
eräytyneineen eräytyneinensä
|