erfingi
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛrviɲcɪ/
Noun
erfingi m (genitive singular erfingja, nominative plural erfingjar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | erfingi | erfinginn | erfingjar | erfingjarnir |
| accusative | erfingja | erfingjann | erfingja | erfingjana |
| dative | erfingja | erfingjanum | erfingjum | erfingjunum |
| genitive | erfingja | erfingjans | erfingja | erfingjanna |
Old Norse
Etymology
Related to arfr (“patrimony, inheritance”).
Noun
erfingi m (genitive erfingja, plural erfingjar)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | erfingi | erfinginn | erfingjar | erfingjarnir |
| accusative | erfingja | erfingjann | erfingja | erfingjana |
| dative | erfingja | erfingjanum | erfingjum | erfingjunum |
| genitive | erfingja | erfingjans | erfingja | erfingjanna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “erfingi”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive