ergerlijk

Dutch

Etymology

From ergeren (“to annoy”) +‎ -lijk.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɛr.ɣər.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: er‧ger‧lijk

Adjective

ergerlijk (comparative ergerlijker, superlative ergerlijkst)

  1. annoying, disturbing

Declension

Declension of ergerlijk
uninflected ergerlijk
inflected ergerlijke
comparative ergerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ergerlijk ergerlijker het ergerlijkst
het ergerlijkste
indefinite m./f. sing. ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
n. sing. ergerlijk ergerlijker ergerlijkste
plural ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
definite ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
partitive ergerlijks ergerlijkers —

Descendants

  • Negerhollands: ergerlik
  • Petjo: ergerlijk
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.