third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
erikoisetunsa
|
erikoisetunsa
|
accusative
|
nom.
|
erikoisetunsa
|
erikoisetunsa
|
gen.
|
erikoisetunsa
|
genitive
|
erikoisetunsa
|
erikoisetujensa
|
partitive
|
erikoisetuaan erikoisetuansa
|
erikoisetujaan erikoisetujansa
|
inessive
|
erikoisedussaan erikoisedussansa
|
erikoiseduissaan erikoiseduissansa
|
elative
|
erikoisedustaan erikoisedustansa
|
erikoiseduistaan erikoiseduistansa
|
illative
|
erikoisetuunsa
|
erikoisetuihinsa
|
adessive
|
erikoisedullaan erikoisedullansa
|
erikoiseduillaan erikoiseduillansa
|
ablative
|
erikoisedultaan erikoisedultansa
|
erikoiseduiltaan erikoiseduiltansa
|
allative
|
erikoisedulleen erikoisedullensa
|
erikoiseduilleen erikoiseduillensa
|
essive
|
erikoisetunaan erikoisetunansa
|
erikoisetuinaan erikoisetuinansa
|
translative
|
erikoisedukseen erikoiseduksensa
|
erikoiseduikseen erikoiseduiksensa
|
abessive
|
erikoiseduttaan erikoiseduttansa
|
erikoiseduittaan erikoiseduittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
erikoisetuineen erikoisetuinensa
|