| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteensa
|
| accusative
|
nom.
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteensa
|
| gen.
|
erikoistilanteensa
|
| genitive
|
erikoistilanteensa
|
erikoistilanteidensa erikoistilanteittensa
|
| partitive
|
erikoistilannettaan erikoistilannettansa
|
erikoistilanteitaan erikoistilanteitansa
|
| inessive
|
erikoistilanteessaan erikoistilanteessansa
|
erikoistilanteissaan erikoistilanteissansa
|
| elative
|
erikoistilanteestaan erikoistilanteestansa
|
erikoistilanteistaan erikoistilanteistansa
|
| illative
|
erikoistilanteeseensa
|
erikoistilanteisiinsa erikoistilanteihinsa
|
| adessive
|
erikoistilanteellaan erikoistilanteellansa
|
erikoistilanteillaan erikoistilanteillansa
|
| ablative
|
erikoistilanteeltaan erikoistilanteeltansa
|
erikoistilanteiltaan erikoistilanteiltansa
|
| allative
|
erikoistilanteelleen erikoistilanteellensa
|
erikoistilanteilleen erikoistilanteillensa
|
| essive
|
erikoistilanteenaan erikoistilanteenansa
|
erikoistilanteinaan erikoistilanteinansa
|
| translative
|
erikoistilanteekseen erikoistilanteeksensa
|
erikoistilanteikseen erikoistilanteiksensa
|
| abessive
|
erikoistilanteettaan erikoistilanteettansa
|
erikoistilanteittaan erikoistilanteittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
erikoistilanteineen erikoistilanteinensa
|