ermitaj
Romanian
Etymology
Borrowed from French ermitage. By surface analysis, ermit + -aj.
Pronunciation
- IPA(key): /er.miˈtaʒ/
Noun
ermitaj n (plural ermitaje)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ermitaj | ermitajul | ermitaje | ermitajele | |
| genitive-dative | ermitaj | ermitajului | ermitaje | ermitajelor | |
| vocative | ermitajule | ermitajelor | |||
Further reading
- “ermitaj”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025