escatima
See also: escatimá
Catalan
Verb
escatima
- inflection of escatimar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Galician
Etymology 1
Unknown. From Old Galician-Portuguese escatima (13th century). The Germanic etymology proposed by Coromines[1] is unsustainable, according to Ramón Lorenzo.
Alternative forms
- escatema
Pronunciation
- IPA(key): [eskɑˈtimɐ]
Noun
escatima f (plural escatimas)
- (dated) trickery; offense
- 1319, Tórculo Edicións, II, edited by M. Romaní Martínez, La colección diplomática de Santa María de Oseira, Santiago, page 42:
- non he myna voontade de façer escatima nen torto a o moesteiro de sancta Maria d'Osseira
- it is not my will to make trickery nor tort to he monastery of Saint Mary of Oseira
Related terms
- escatimar
- escatimadamente
- escatimoso
References
- Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (2006–2022) “escatima”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (2006–2018) “escatima”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, editor (2006–2013), “escatima”, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “escatima”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- ^ Joan Coromines, José A[ntonio] Pascual (1983–1991) “escatimar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
Etymology 2
Verb
escatima
- inflection of escatimar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Spanish
Verb
escatima
- inflection of escatimar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative