espita
Galician
Etymology
Probably from Gothic *đđđčđđżđ (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitĆ (ârodâ); alternatively from a Gothic or Suevic [Term?] form derived from Proto-Germanic *speutÄ (âspearâ).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Compare also English spit and Swedish spett.
Pronunciation
- IPA(key): /esËpitaÌ/
Noun
espita m (plural espitas)
Derived terms
Related terms
References
- AntĂłn LuĂs Santamarina FernĂĄndez, editor (2006â2013), âespitaâ, in Dicionario de Dicionarios da lingua galega [Dictionary of Dictionaries of the Galician language] (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- AntĂłn LuĂs Santamarina FernĂĄndez, Ernesto XosĂ© GonzĂĄlez Seoane, MarĂa Ălvarez de la Granja, editors (2003â2018), âespitaâ, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega
- Rosario Ălvarez Blanco, editor (2014â2024), âespitaâ, in Tesouro do lĂ©xico patrimonial galego e portuguĂ©s (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega, âISSN
- ^ Joan Coromines, JosĂ© A[ntonio] Pascual (1983â1991) âespetoâ, in Diccionario crĂtico etimolĂłgico castellano e hispĂĄnico [Critical Castilian and Hispanic Etymological Dictionary] (in Spanish), Madrid: Gredos
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolĂłxico da lingua galega. Santiago de Compostela: TĂłrculo. âISBN, s.v. espeto.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /esËpita/ [esËpi.tÌȘa]
- Rhymes: -ita
- Syllabification: esâ§piâ§ta
Etymology 1
From Gothic *đđđčđđżđ (*spitus, âspitâ), from Proto-Germanic *spituz.
Noun
espita f (plural espitas)
- spigot, tap
- 2021 March 10, Carlos E. CuĂ©, âEl giro de Ciudadanos causa un terremoto polĂtico en Españaâ, in El PaĂsâ[1]:
- Murcia se ha convertido asĂ en la espita que abre la guerra definitiva en el bloque de la derecha.
- (please add an English translation of this quotation)
- spile
- (colloquial) boozehound
- (informal) dick; prick (penis)
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
espita
- inflection of espitar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- âespitaâ, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024