evangheliar
Romanian
Etymology
Borrowed from French évangéliaire or Latin evangeliarium.
Noun
evangheliar n (plural evangheliare)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | evangheliar | evangheliarul | evangheliare | evangheliarele | |
| genitive-dative | evangheliar | evangheliarului | evangheliare | evangheliarelor | |
| vocative | evangheliarule | evangheliarelor | |||