evinciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of ēvinciō
Participle
ēvinciendus (feminine ēvincienda, neuter ēvinciendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēvinciendus | ēvincienda | ēvinciendum | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvincienda | |
| genitive | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvinciendī | ēvinciendōrum | ēvinciendārum | ēvinciendōrum | |
| dative | ēvinciendō | ēvinciendae | ēvinciendō | ēvinciendīs | |||
| accusative | ēvinciendum | ēvinciendam | ēvinciendum | ēvinciendōs | ēvinciendās | ēvincienda | |
| ablative | ēvinciendō | ēvinciendā | ēvinciendō | ēvinciendīs | |||
| vocative | ēvinciende | ēvincienda | ēvinciendum | ēvinciendī | ēvinciendae | ēvincienda | |