evisceratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ēviscerō.
Participle
ēviscerātus (feminine ēviscerāta, neuter ēviscerātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ēviscerātus | ēviscerāta | ēviscerātum | ēviscerātī | ēviscerātae | ēviscerāta | |
| genitive | ēviscerātī | ēviscerātae | ēviscerātī | ēviscerātōrum | ēviscerātārum | ēviscerātōrum | |
| dative | ēviscerātō | ēviscerātae | ēviscerātō | ēviscerātīs | |||
| accusative | ēviscerātum | ēviscerātam | ēviscerātum | ēviscerātōs | ēviscerātās | ēviscerāta | |
| ablative | ēviscerātō | ēviscerātā | ēviscerātō | ēviscerātīs | |||
| vocative | ēviscerāte | ēviscerāta | ēviscerātum | ēviscerātī | ēviscerātae | ēviscerāta | |