evre
See also: ëvřë
Turkish
Etymology
From evir- (“to invert”) + -e.
Pronunciation
- IPA(key): /ev.ɾe/
Noun
evre (definite accusative evreyi, plural evreler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | evre | evreler |
| definite accusative | evreyi | evreleri |
| dative | evreye | evrelere |
| locative | evrede | evrelerde |
| ablative | evreden | evrelerden |
| genitive | evrenin | evrelerin |