exacerbatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of exacerbō
Participle
exacerbātus (feminine exacerbāta, neuter exacerbātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exacerbātus | exacerbāta | exacerbātum | exacerbātī | exacerbātae | exacerbāta | |
| genitive | exacerbātī | exacerbātae | exacerbātī | exacerbātōrum | exacerbātārum | exacerbātōrum | |
| dative | exacerbātō | exacerbātae | exacerbātō | exacerbātīs | |||
| accusative | exacerbātum | exacerbātam | exacerbātum | exacerbātōs | exacerbātās | exacerbāta | |
| ablative | exacerbātō | exacerbātā | exacerbātō | exacerbātīs | |||
| vocative | exacerbāte | exacerbāta | exacerbātum | exacerbātī | exacerbātae | exacerbāta | |