exacerbatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exacerbō

Participle

exacerbātus (feminine exacerbāta, neuter exacerbātum); first/second-declension participle

  1. exasperated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exacerbātus exacerbāta exacerbātum exacerbātī exacerbātae exacerbāta
genitive exacerbātī exacerbātae exacerbātī exacerbātōrum exacerbātārum exacerbātōrum
dative exacerbātō exacerbātae exacerbātō exacerbātīs
accusative exacerbātum exacerbātam exacerbātum exacerbātōs exacerbātās exacerbāta
ablative exacerbātō exacerbātā exacerbātō exacerbātīs
vocative exacerbāte exacerbāta exacerbātum exacerbātī exacerbātae exacerbāta