exaedificatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exaedificō

Participle

exaedificātus (feminine exaedificāta, neuter exaedificātum); first/second-declension participle

  1. erected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exaedificātus exaedificāta exaedificātum exaedificātī exaedificātae exaedificāta
genitive exaedificātī exaedificātae exaedificātī exaedificātōrum exaedificātārum exaedificātōrum
dative exaedificātō exaedificātae exaedificātō exaedificātīs
accusative exaedificātum exaedificātam exaedificātum exaedificātōs exaedificātās exaedificāta
ablative exaedificātō exaedificātā exaedificātō exaedificātīs
vocative exaedificāte exaedificāta exaedificātum exaedificātī exaedificātae exaedificāta