exaestuatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exaestuō

Participle

exaestuātus (feminine exaestuāta, neuter exaestuātum); first/second-declension participle

  1. fermented

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exaestuātus exaestuāta exaestuātum exaestuātī exaestuātae exaestuāta
genitive exaestuātī exaestuātae exaestuātī exaestuātōrum exaestuātārum exaestuātōrum
dative exaestuātō exaestuātae exaestuātō exaestuātīs
accusative exaestuātum exaestuātam exaestuātum exaestuātōs exaestuātās exaestuāta
ablative exaestuātō exaestuātā exaestuātō exaestuātīs
vocative exaestuāte exaestuāta exaestuātum exaestuātī exaestuātae exaestuāta