excitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of excitō.
Participle
excitātūrus (feminine excitātūra, neuter excitātūrum); first/second-declension participle
- about to rouse
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | excitātūrus | excitātūra | excitātūrum | excitātūrī | excitātūrae | excitātūra | |
| genitive | excitātūrī | excitātūrae | excitātūrī | excitātūrōrum | excitātūrārum | excitātūrōrum | |
| dative | excitātūrō | excitātūrae | excitātūrō | excitātūrīs | |||
| accusative | excitātūrum | excitātūram | excitātūrum | excitātūrōs | excitātūrās | excitātūra | |
| ablative | excitātūrō | excitātūrā | excitātūrō | excitātūrīs | |||
| vocative | excitātūre | excitātūra | excitātūrum | excitātūrī | excitātūrae | excitātūra | |