excogitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of excōgitō.
Participle
excōgitandus (feminine excōgitanda, neuter excōgitandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | excōgitandus | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |
| genitive | excōgitandī | excōgitandae | excōgitandī | excōgitandōrum | excōgitandārum | excōgitandōrum | |
| dative | excōgitandō | excōgitandae | excōgitandō | excōgitandīs | |||
| accusative | excōgitandum | excōgitandam | excōgitandum | excōgitandōs | excōgitandās | excōgitanda | |
| ablative | excōgitandō | excōgitandā | excōgitandō | excōgitandīs | |||
| vocative | excōgitande | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |