exculcandus
Latin
Etymology
Future passive participle of exculcō
Participle
exculcandus (feminine exculcanda, neuter exculcandum); first/second-declension participle
- which is to be trampled
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exculcandus | exculcanda | exculcandum | exculcandī | exculcandae | exculcanda | |
| genitive | exculcandī | exculcandae | exculcandī | exculcandōrum | exculcandārum | exculcandōrum | |
| dative | exculcandō | exculcandae | exculcandō | exculcandīs | |||
| accusative | exculcandum | exculcandam | exculcandum | exculcandōs | exculcandās | exculcanda | |
| ablative | exculcandō | exculcandā | exculcandō | exculcandīs | |||
| vocative | exculcande | exculcanda | exculcandum | exculcandī | exculcandae | exculcanda | |