exculcaturus
Latin
Etymology
Future active participle of exculcō
Participle
exculcātūrus (feminine exculcātūra, neuter exculcātūrum); first/second-declension participle
- about to trample
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exculcātūrus | exculcātūra | exculcātūrum | exculcātūrī | exculcātūrae | exculcātūra | |
| genitive | exculcātūrī | exculcātūrae | exculcātūrī | exculcātūrōrum | exculcātūrārum | exculcātūrōrum | |
| dative | exculcātūrō | exculcātūrae | exculcātūrō | exculcātūrīs | |||
| accusative | exculcātūrum | exculcātūram | exculcātūrum | exculcātūrōs | exculcātūrās | exculcātūra | |
| ablative | exculcātūrō | exculcātūrā | exculcātūrō | exculcātūrīs | |||
| vocative | exculcātūre | exculcātūra | exculcātūrum | exculcātūrī | exculcātūrae | exculcātūra | |