excussurus

Latin

Etymology

Future active participle of excutiō.

Participle

excussūrus (feminine excussūra, neuter excussūrum); first/second-declension participle

  1. about to discard

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative excussūrus excussūra excussūrum excussūrī excussūrae excussūra
genitive excussūrī excussūrae excussūrī excussūrōrum excussūrārum excussūrōrum
dative excussūrō excussūrae excussūrō excussūrīs
accusative excussūrum excussūram excussūrum excussūrōs excussūrās excussūra
ablative excussūrō excussūrā excussūrō excussūrīs
vocative excussūre excussūra excussūrum excussūrī excussūrae excussūra