exheredatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of exhērēdō.
Participle
exhērēdātus (feminine exhērēdāta, neuter exhērēdātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | exhērēdātus | exhērēdāta | exhērēdātum | exhērēdātī | exhērēdātae | exhērēdāta | |
| genitive | exhērēdātī | exhērēdātae | exhērēdātī | exhērēdātōrum | exhērēdātārum | exhērēdātōrum | |
| dative | exhērēdātō | exhērēdātae | exhērēdātō | exhērēdātīs | |||
| accusative | exhērēdātum | exhērēdātam | exhērēdātum | exhērēdātōs | exhērēdātās | exhērēdāta | |
| ablative | exhērēdātō | exhērēdātā | exhērēdātō | exhērēdātīs | |||
| vocative | exhērēdāte | exhērēdāta | exhērēdātum | exhērēdātī | exhērēdātae | exhērēdāta | |