exkrement
See also: Exkrement
Czech
Alternative forms
- exkret
Etymology
Borrowed from Latin excrēmentum.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛkskrɛmɛnt]
- Hyphenation: ex‧kre‧ment
Noun
exkrement m inan
Declension
Declension of exkrement (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | exkrement | exkrementy |
| genitive | exkrementu | exkrementů |
| dative | exkrementu | exkrementům |
| accusative | exkrement | exkrementy |
| vocative | exkremente | exkrementy |
| locative | exkrementu | exkrementech |
| instrumental | exkrementem | exkrementy |
Further reading
- “exkrement”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “exkrement”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “exkrement”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Swedish
Etymology
From Latin excrementum
Noun
exkrement n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | exkrement | exkrements |
| definite | exkrementet | exkrementets | |
| plural | indefinite | exkrementer | exkrementers |
| definite | exkrementerna | exkrementernas |